ใครว่าเรียนคณิตไม่ต้องจำ?
ขอเถียงคอเป็นเอ็น
เรียนคณิตก็จำเป็นจะต้องจำเหมือนกันนะครับ ยกตัวอย่างง่ายๆอย่างถ้าจะทำโจทย์เรื่องการคูณในห้องสอบที่ห้ามใช้เครื่องคิดเลข ถ้าจำสูตรคูณไม่ได้ ก็เป็นอันจบกัน
ถ้าเปรียบการทำโจทย์เลขเป็นการเจียวไข่ สูตรก็เปรียบเสมือนกะทะ ส่วนเทคนิคการทำโจทย์นั้น ก็คือฝีมือการเจียวไข่ของแต่ละคน
หลายคนอาจจะเถียงว่า ไม่มีกะทะก็เจียวไข่ได้ ก็ใช้หม้อไงล่ะ
แต่ยังไงซะ เราก็คงเถียงไม่ได้ว่า หม้อก็ยังนับว่าเป็นเครื่องมือในการเจียวไข่อยู่ดี ถึงแม้มันอาจจะทำให้ไข่เจียวไม่น่ากินเท่ากะทะก็ตาม
ทั้งนี้้ทั้งนั้น เราปฏิเสธไม่ได้ว่า เครื่องมือเป็นสิ่งจำเป็น
ส่วนจะเลือกใช้่เครื่องมือได้ถูกต้องหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ทางPageของแต่ละคน
,,, ,,,, ,,,
วันนี้อยากนำเสนอเทคนิคสอนให้จำสูตรตรรกศาสตร์ของ ม.4 ซึ่งผมเชื่อว่า มันสบายใจคนสอน สบายสองคนเรียนกว่าการอัดเข้าไปในหัวแบบยัดเยียดเป็นไหนๆ
เอ๊นิเวย์
ก่อนเรียนตรรกศาตร์ เรามาทบทวนสิ่งที่เรียกว่า ประพจน์ กันก่อนดีไหม
ประพจน์ คือ ประโยคที่เราสามารถบอกได้ว่าเป็นจริงหรือเท็จ เช่น
กรุงเมพฯเป็นเมืองหลวงของไทย อันนี้เป็นประพจน์ เพราะ เราบอกได้ว่ามันเป็นจริง
เกาะไหหลำอยู่ในประเทศไทย อันนี้ก็เป็นประพจน์ เพราะ เราบอกได้ว่ามันเป็นเท็จ
แต่!!
ลมพัดเย็นตูด อันนี้ไม่เป็นประพจน์ เพราะเราไม่รู้ว่าลมพัดที่ไหน และพัดตูดใคร
,,, ,,, ,,,
ในวิชาตรรกศาสตร์ สิ่งที่น่าสนใจ เป็นอันดับต่อไป จากประพจน์ ก็คือ การสร้างประพจน์จากประพจน์ โดยใช้ตัวดำเนินการ พูดง่ายๆ แปลไทยเป็นไทย ฉบับบ้านโคกอีแหลวได้ว่า การเชื่อมประพจน์กับประพจน์ ด้วยตัวเชื่อมต่างๆนั่นเอง
วันนี้ขอเสนอ
เทคนิคการจำสูตรการเชื่อมประพจน์ ด้วยเงินเพียงสองบาท
,,, ,,, ,,,
ก่อนอื่น ขอแนะนำปรัศนีย์ของเรา
สมมติมีคนยื่นมือปริศนามาที่เรา
แล้วเขาพูดว่า
มือข้างขวาหรือข้างซ้ายข้างใดข้างหนึ่งมีเหรียญบาทอยู่
นั่นก็หมายความว่า สิ่งที่เขาพูดจะเป็นจริงเมื่อ
มือทั้งสองข้างของเขา ข้างใดข้างหนึ่งมีเงินอยู่
แบบนี้
แบบนี้
หรือถ้ามีเหรียญทั้งสองข้างเลย ก็ยิ่งดีใหญ่
กรณีเดียวที่อีตานี่จะตอแหลก็คือ เปิดออกมาแล้ว มีแต่ตด
แบบนี้
ดังนั้น
เราจะสรุปว่า ประพจน์ p หรือ q จะเป็นจริง เมือ p หรือ q อันใดอันหนึ่งเป็นจริง หรือเป็นจริงทั้งคู่
แต่ถ้า p กับ q เป็นเท็จทั้งคู่ p หรือ q จะเป็นเท็จ
ต่อมา มือปริศนายื่นมาอีกครั้ง
และเจ้าของมือพูดว่า
มือข้างซ้ายและมือข้างขวาทั้งสองข้างมีเหรียญบาทอยู่
สิ่งที่เขาพูดจะเป็นความจริงเมื่อเปิดออกมาแล้ว มือทั้งสองข้างของเขา มีเหรียญบาทอยู่
แบบนี้
แต่ถ้า มีมือข้างใดข้างหนึ่ง ที่เหรียญหายไป
แบบนี้
แบบนี้
หรือโบ๋เบ๋ทั้งสองข้าง
แบบนี้
ก็ถือว่าตานี่ ตอแหล
ดังนั้น
ประพจน์ p และ q จะเป็นจริงเมื่อ ทั้ง p และ q เป็นจริงพร้อมกันทั้งคู่
แต่ถ้ามีประพจน์ใดประพจน์หนึ่งเป็นเท็จ หรือเป็นเท็จทั้งสอง ก็จะถือว่า p และ q เป็นเท็จ
และถ้ามือปริศนายื่นมาอีกที
แล้วก็พูดว่า
มือข้างซ้ายจะมีเหรียญบาทอยู่ก็ต่อเมื่อมือข้างขวามีเหรีญอยู่
สังเกตว่า คำพูดนี้ การมีเหรียญอยู่ของมือทั้งสองข้างจะเป็นเหตุเป็นผลของกันและกัน
so
เจ้าของมือปริศนาจะพูดจริงเมื่อ มือทั้งสองข้างเปิดออกมาแล้วจะต้องเหมือนกัน
นั่นคือ
มีเหรียญทั้งสองข้าง
แบบนี้
หรือปล่อยตดทั้งสองข้าง
แบบนี้
แต่ถ้าข้างนึงมีเหรียญ แต่ข้างนึงโบ๋เบ๋ ก็ถือว่าเป็นเท็จ
แบบนี้
และ แบบนี้
ประพจน์ p ก็ต่อเมื่อ q จะเป็นจริงเมื่อ ประพจน์ p และ q เป็นจริงทั้งคู่ หรือเป็นเท็จทั้งคู่
พูดง่ายๆเป็นภาษาบ้านโคกอีโด่ย ว่า ค่าความจริงต้องเหมือนกัน p ก็ต่อเมื่อ q จึงจะเป็นจริง
แต่ถ้า p กับ q มีค่าความจริงต่างกันแล้วล่ะก็ p ก็ต่อเมื่อ q ก็จะเป็นเท็จ
by Eddy
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น